ในขณะที่ทำธุระเบาในห้องสุขากำลังจะเสร็จ
ก็มีเสียงหญิงสาวท่านหนึ่ง
ซึ้งกำลังเมาท์กับโทรศัพท์อยู่นั้น
ก็มีคำอุทานขึ้นมา
"รีบมาเข้าห้องน้ำขนาดนี้..ดันดระดาษหมด"
"นี่มันอะไรวะเนี้ย #%&#\&%#@#"
ในขณะนั้นเอง..
เรากำลังม้วนกระดาษเตรียมจะทำภาระกิจ
เรายื่นให้ห้องข้างๆ พร้อมน้ำเสียงนุ่มนวลว่า
"กระดาษมั๊ยคะ?"
ด้วยทางทีงงๆของห้องข้างๆก็ตอบกลับมาว่า
"เอ่อ..ขอบคุณค่ะ"
น้ำเสียงค่อนข้างลุกลี้ลุกลน
น่าจะเกิดจากความอึ้งๆ ผสมตกใจเล็กน้อย
ด้วยเหตุนี้เอง
จึงทำให้เราเข้าใจ
ว่าช่องว่างของห้องน้ำที่แท้จริงแล้ว
มันมีไว้เพราะสิ่งนี้นี่เอง .^^.
#รู้สึกได้ถึงมิตรภาพดีๆแม้เราจะไม่เห็นหน้าคาดตากัน
สัมผัสกันแค่เสียง.
#ขอบคุณความทรงจำที่น่ารัก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น