เคยมีคนๆนึงบอกเราว่า
เวลามันเปลี่ยนไปแล้ว
เราไม่สามารถย้อนกลับไปได้อีก
คงต้องปล่อยให้มันเป็นเพียงความทรงจำดีๆ
ที่เราเคยมีร่วมกัน
แต่เราเองแหละ
ที่เจ็บทุกครั้งที่กลับไปนึกถึงความรู้สึกในช่วงนั้น
มันเป็นแค่ภาพความทรงจำช่วงสั้นๆ
ช่วงที่เขาลูบหัวฉันเบาๆ
ใบหน้าของเขาเปี่ยมด้วยรอยยิ้มจากความสุข
ที่อยู่ข้างในใจ
ฉันกลับมาถามตัวเองทุกครั้ง
ทำไมตอนนี้นฉันถึงไม่เลือกเขา
ทั้งๆที่มันก็ใช่ที่สุดในตอนนั้น
|| 280361 ||
วันนี้เป็นวันเทสงานวันแรก
ไม่ค่อยมั่นใจในอะไรทั้งนั้น
การติดต่อสื่อสารของบ.ช่างยากลำบากยิ่ง
แต่สุดท้ายแล้วก็ได้เทสจริงๆ
งานส่วนใหญ่เป็นการจัดของตามยี่ห้อสินค้า
บนชั้นวางของให้แยกเป็นระเบียบและสวยงาม
ก่อนจะจัดของก็ต้องยกลังและ
นำของที่อยู่ในลังมาแยก
แต่..
ทันใดนั้นเองเมื่อลุกๆนั่งๆบ่อยขึ้น
ยกของแบบใช้ส่วนหลังมากเกินไป
หลังจากเสร็จงานจัดของแล้วแยกย้ายกันกลับ
มันรู้สึกเจ็บที่ช่วงเอวด้านหลัง
เจ็บแปรบๆ ในเวลาที่เปลี่ยนอิริยาบท
พอบ่อยเข้า
ขนาดหัวเราะยังทรมาน
พี่ที่เห็นอาการเราเริ่มหนัก
เค้าเลยซื้อยาให้ เป็นแผ่นแปะกับยาหม่อง
ในตอนนั้นเอง
ความรู้สึกของเรามันทึ่งและอึ่งในสิ่งที่เค้าทำให้
เค้าดูแลและเป็นห่วงเรามาตลอด
ตั้งแต่รู้จักกันมาก็พยายามทำสิ่งดีๆให้
ในเวลาที่เรามีปัญหา
นางก็คิดหาทางแก้ไข
คอยอยู่เคียงข้าง
จับมือเราแน่น
ไม่เคยปล่อยมือ
มีแต่เรานี่แหละ ที่พยายามพลักเค้าออกไป
เพราะเราคิดว่าจัวเราเองไม่ดีพอ ..ไม่คู่ควร..
เราบอกเค้าเสมอ
เราไม่ใช่คนดี
แล้วไม่ได้มีดีอะไร
ทำไมถึงมารู้สึกกับเรา
แต่คำตอบที่ได้เวลาที่ถามเค้า
คือ..พี่พยายามห้ามใจไม่ให้รู้สึกแล้ว
เพราะมันเป็นสิ่งที่ผิด
พี่เองก็มีคนที่คบอยู่แล้ว
แต่ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งนึกถึงมันวนเวียนอยู่ในหัว
ยิ่งพอได้ใกล้กันมากขึ้น
ความรู้สึกที่มีมันก็ชัดเจนขึ้น
..นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับความรู้สึกของเรา..
