เมื่อบางสิ่งในใจเราเริ่มก่อตัวอย่างเงียบๆ
ความรู้สึกโดดเดี่ยว เป็นที่สุด
เกิดจากการที่ขาดการพบเจอผู้คน
การอยู่ตัวคนเดียวมานาน
ถึงแม้จะมีอย่างอื่นที่ต้องทำมากมาย
แต่ภายในใจยังรู่สึกเหงาและแคว้งคว้าง
เหมือนล่องลอยอยู่ท่ามกลางอวกาศ
มันสวยงาม แต่แสนจะเหงาเหลือเกิน
ในส่วนลึกๆของความรู้สึก
อยากออกไปตามหาบางอย่าง
หรือการออกเดินทางจะช่วยได้
..เหมือนสิ่งที่กำลังทำอยู่มันต้องต่อสู้กับหลายๆอย่าง
จนรู้สึกท้อ หมดกำลังใจ
..เหมือนกำลังรู้สึกว่าทางที่เลือกมันเลือกผิดหรือเปล่านะ
"จักรวาลช่างเดียวดาย"
เดี๋ยวมันก็ผ่านไป สู้ๆว่ะ (ตัวเอง)
i am number vii | moggy sonata
