::.160460.:: || การสูญเสีย ||

::160460::

คนเราทุกคนมีขีดจำกัดในการรองรับความสูญเสียได้เท่าไหร่กันนะ

การจากลาเป็นความสูญเสียในรูปแบบหนึ่ง 

เราจะทำใจยอมรับมันได้อย่างไร

ในเมื่อทุกสิ่งมาโดนเราไม่ทันได้คาดการอะไร 

ยังไม่ทันรู้ตัว ก็มาถึงตรงหน้าเสียแล้ว

ความเป็นจริงมันเจ็บปวดเสมอเมื่อเราไม่สามารถยอมรับมันได้

บางครั้ง..ชีวิตมีบททดสอบที่เราจะต้องสอบให้ผ่าน

ไม่ว่าจะเจอกี่ครั้งมาในรูปแบบไหน สุดท้ายแล้วเราต้องยอมรับมันให้ได้

เพราะมันคือ "ความจริง"

สู้ๆนะ เดี๋ยวมันก็ผ่านไปเว้ย "เพื่อน"

i am number vii   |   moggy sonata

::.120460.::|| ความคิดถึงไม่เคยทำให้ใครตาย ||

::120460::

แด่..กลิ่นอายแห่งความคิดถึงที่ครุกรุ่นอยู่ในชั้นบรรยากาศ

ฉันเกิดคำถามหนึ่งขึ้นในใจ

"ทำไมความคิดถึง..ถึงทำให้เราทรมาน"

ความรักเป็นความรู้สึกอย่างหนึ่งที่เกิดขึ้นที่สมองแต่ส่งผลกระทบที่ใจ

แต่..หัวใจ ปกตินั้นใช้เพียงแค่สูบฉีดเลือด

และในความรู้สึก "รัก" กลับเกิดขึ้นที่หัวใจ

ในหัวใจกลับไม่มีความรู้สึก ไม่สามารถ"คิดถึง"ได้


..ความคิดถึง มีหน้าตาเป็นเช่นไร??

ทำไมเมื่อเกิดความคิดถึงแล้ว..ไปไม่ถึง

เราจึงรู้สึกกระวนกระวายใจและทรมานยิ่งนัก

มันคงเหมือนกับการที่ส่งสารแล้วไม่สามารถไปถึงผู้รับได้

จึงเกิดความเป็นกังวนต่างๆนาๆ

ว่าสารนั้นจะตกหล่นหรือสูญหายหรือไม่


..ในบางแง่มุม ก็กลัวว่าการที่เราคิดถึงใครสักคน

แต่คนที่เราคิดถึง นั้นอาจไม่ได้คิดเหมือนเรา

เกิดเป็นความรู้ศึกเศร้าจับใจ

เพราะการมามัวแต่ไปกังวนกับความรู้สึกของคนอื่น

แต่ถ้าเรามองแค่ความรู้สึกของตัวเอง

อาจทำให้ลดความรู้สึกแย่ๆได้

..ในบางแง่มุม ก็รู้สึกหงุดหงิด

ว่าทำไมเราต้องไปคิดถึง

อยู่เฉยๆ ให้ความรู้สึกมันว่างเปล่า

เป็นปกติไม่ได้หรือไง


จริงๆความคิดถึงมันทำให้เรากลายเป็นคนอ่อนแอนะ

เรารู้สึกไม่มีแรง เบื่อโลก จมกับบางสิ่ง

เหมือนเราอยู่อีกโลกใบนึง ที่มีแค่เรากับเค้า

พอเค้าหายไป

มันเหมือนกับเราอยู่ตัวคนเดียวบน..โลกใบนี้

i am number vii   |   moggy sonata

::.260460.:: || Only Yesterday ในความทรงจำไม่มีวันจาง ||

::260460::

Only Yesterday ในความทรงจำไม่มีวันจาง

หลังจากที่ดูเรื่องนี้จบ..

ทำให้ย้อนกลับไปนึกถึงเรื่องราวความทรงจำของตัวฉันขึ้นมา

ด้วยความที่ส่วนตัวแล้วเป็นคนที่ชอบต่างจังหวัด 

ชอบธรรมชาติ ชอบวิถีชีวิตของชาวสวนชาวไร่

มันเลยทำให้ฉันหลุดไปอยู่อีกโลกหนึ่งก็ว่าได้

โลกที่ว่านั่นคือโลกในสมัยวัยเด็กของฉัน

บ้านสมัยนั้น สมัยเมื่อ 10 กว่าปีที่แล้ว

แม้จะอยู่ในเมือง แต่ไม่ได้เจริญสักเท่าไร

คนแถวๆนั้นเรียกส่วนที่ฉันอยู่ว่า "สวน"

ต้นไม้ปลกคลุมผืนฟ้า

มองไปทางไหนก็มีแต่สีเขียวและความร่มรื่นของธรรมชาติ

 คิดถึงจัง "ความทรงจำ"

มันมักจะมีบางช่วงเวลา..ที่เราไม่เคยลืม ไม่รู้ว่าเพราะอะไร

ภาพความทรงจำสมัยประถม 

มันยังชัดเจนเสมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน

อาจเป็นเพราะการกลับมาเจอกันในรอบ 14 ปีของพวกเรา

ทำให้เหมือนได้ย้อนทุกสิ่งทุกอย่าง

คุยกันถึงวันเวลาเก่าๆ ภาพที่เคยชินตากลับมาชัดเจนขึ้นอีกครั้ง

มันเป็นความรู้สึกที่ประทับใจและตราตรึงใจมาก ณ ห้วงเวลานั้น

ความรู้สึก : คิดถึง ตื้นตัน ดีใจ สนุกสนาน มิตรภาพ รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ

ช่วงเวลาสั้นๆ เพียงไม่กี่ชั่วโมง

กลับทำให้รู้สึกดีได้ขนาดนี้

=^__________^=

บางครั้ง..มุมมองของตัวเราเองนี่แหละทำให้ชีวิตของเรามีความสุขที่สุด

ไม่ว่าเราจะเจอเรื่องราวที่ดี/ร้ายในอดีต

แต่ถ้าเราเลือกมองในมุมที่ดีๆ

ชีวิตของเราจะค้นพบความสุขได้ไม่ยากเลย

เก็บความทรงจำที่ไม่มีวันจางไว้ในห้วงของบันทึกแห่งกาลเวลา

i am number vii   |   moggy sonata

::.170460.:: || ความรู้สึกเหนื่อย ||

::170460::

คุณเคยรุ้สึกเหนื่อยไหม??

คงไม่มีคำตอบใดที่ตอบว่า "ไม่เคย"

ความเหนื่อย เกิดได้จากปัจจัยหลายอย่าง

มันอาจเกิดขึ้นที่ "กาย" หรือที่ "ใจ"

เมื่อลองแยกแยะดูแล้ว

จึงจะสามารถ แก้ไขได้อย่างถูกจุด และอาการจะดีขึ้นได้ตามลำดับ

ความเหนื่อยที่ "กาย" หายได้ด้วยการพักกาย การนอน การไปในสถานที่พักผ่อนหย่อนกาย

แต่..

ความเหนื่อยที่ "ใจ" เป็นโจทย์ที่ยากกว่าการเหนื่อยที่ "กาย" นัก

เพราะความเหนื่อยใจ พักผ่อนใจ แล้วมันดันไม่หายไง

การเหนื่อยที่ใจอาจเกิดจากหลากหลายปัจจัย

สภาพแวดล้อมรอบตัวที่เราพบเจอ

สภาพแวดล้อมอดีต-อนาคตที่เราพบเจอและคาดหวัง

การที่จะทำให้หายเหนื่อยใจได้นั้น

สิ่งที่เราสามารถทำได้แล้วเริ่มได้ที่ตัวเราเลย นั่นคือ "ปล่อยวาง"

การปล่อยวาง ไม่ใช่การปล่อย แล้วทิ้งทุกๆอย่าง

แต่มันคือการปล่อย แล้ววางทุกๆอย่างไว้ตรงนั้น

ใช้จิตเป็นผู้มอง

แล้วถอยกายของเราออกมาเพื่อดูมัน

ลองเปลี่ยนจาก "ผู้ต่อสู้" เป็น "ผู้ที่เฝ้ามอง"

ลองถอยออกมา 1 ก้าว

บางทีเราอาจเห็นทางออก

บางทีทางออกมันไม่ได้ยากอย่างที่เราคิด

บางทีการเปลี่ยนมุมมองในการมองปัญหา

อาจทำให้เราได้เห็นหลายๆจุดที่ตอนแรกเราได้มองข้ามไป

สุดท้าย..

ไม่ว่าจะเป็นการเหนื่อยที่ "กาย" หรือเหนื่อยที่ "ใจ"

ทั้งสองสิ่งมันเหชื่อโยงเป็นหนึ่งของกันและกัน

เมื่อไหร่ที่เราเหนื่อยกาย อาจเป็นเพราะใจเราเหนื่อย

คู่ขนาดกันเมื่อไหร่ที่เหนื่อยใจอาจเกิดจากกายเป็นปัจจัยคาบเกี่ยวกัน

สิ่งที่ควรพึงระรึกไว้เสมอ

"แค่ปรับโลกก็เปลี่ยน"

ปรับ..มุมมองทางความคิด

ก็เปลี่ยน..โลกทั้งใบได้

ถ้าไม่เชื่อ..ลองมองโลกในแง่ที่ต่างไปจากเดิมสิ่

ถ้าคุณเคยมองโลกในแง่ร้ายลองเปลี่ยนเป็นมองโลกในแง่ดีดู

..คุณจะพบแสงสว่างในโลกที่มืดมิด..

i am number vii   |   moggy sonata

::.130460.:: || คอลัมนิสต์ ป๋าเต็ด - สรุป10 นิสัยของนักคิด ||

เจาะใจ : คอลัมนิสต์ ป๋าเต็ด | 10 นิสัยของนักคิด [4 ก.ย. 58]

ที่มา https://www.youtube.com/watch?v=EBcGShOqL2Y
"ข้อมูลจาก www.buzzfeed.com เขียนโดย Arianna Rebolini"

::10 นิสัยของนักคิด::

1.เคลื่อนไหวอยุ่เสมอ 
: ออกกำลังกายและฝึกสมาธิสม่ำเสมอ เพราะร่างกายที่ดีทำให้จิตใจเราดีขึ้น
แล้วทำให้ไปสร้างสรรค์งานที่ดีได้

2.หาเวลางีบหลับสั้นๆ 
: งีบสั่นๆช่วงกลางวันประมาณวันละ 10-20 นาที

3.ออกนอกเรื่องบ้าง 
: บางเวลาที่เราคิดเรื่องอะไรนานๆ สมองอาจเกิดการล้า
การที่ออกนอกเรื่องไปคิดเรื่องอื่นๆ เป็นการพักผ่อนสมองไปในตัว
และทำให้พอกลับมาคิดเรื่องเดิมอาจได้ไอเดียใหม่ๆ เพราะสมองได้ Refresh

4.พยายามทำงานร่วมกับผู้อื่น 
: แต่ละแผนกเราอาจไม่เจอกับคนอื่น การที่เราได้เจอกับคนที่เราไม่คุ้นเคย
อาจได้พบปะกัน แล้วค้นพบไอเดียใหม่ๆหรือความสัมพันธ์ใหม่ๆ

5.เผชิญหน้ากับความเสี่ยง 
: อย่าอยู่ในพื้นที่ๆปลอดภัยอยู่ตลอดเวลา
คล้ายกับ Comfort zone นั่นคือพื้นที่ๆเราอยู่แล้วไม่มีความเสี่ยงใดๆ
แต่อาจทำให้ชีวิตของเราไม่ก้าวไปไหนเพราะไม่ได้ลองทำสิ่งใหม่ๆ
อย่างเช่น สิ่งที่เรากลัวที่สุด

6.ตั้งกิจวัตรประจำวันที่แน่นอน 
: คล้ายกับนาฬิกาชีวิตที่ตื่นเช้ามาแล้วต้องทำอะไรก่อน-หลัง
โดยเป็นกิจวัตรประจำวันไปเลย
นักเขียนบางคนจะเริ่มเขียนเมื่อนั่งที่โต๊ะเป็นเวลาเดียวกันทุกๆวัน
อันที่จริงอาชีพอิสระแต่มีเวลาในการทำงานที่แน่นอน
และควรมีวินัยกับตัวเองมากๆ

7.ผจญภัยและออกค้นหา 
: ค้นหา เรียนรู้ในสถานที่หรือสิ่งต่างๆ
มากกว่าการไปท่องเที่ยวแล้วถ่ายรูปเฉยๆ

8.สังเกตและจดจำ 
: สมองมีพื้นที่จำกัน นักเขียนบางคนเขียนตลอดเวลา
แม้กระทั่งนั่งอยู่ในร้านกาแฟแล้วได้ยินโต๊ะข้างๆคุยกัน
ซึ่งเรื่องที่คุยอาจเป็นสิ่งที่เขาไม่เคยพบเจอ
อาจทำให้เกิดการต่อยอดไอเดียใหม่ได้

9.ไม่รังเกียจงานที่แย่ 
: เพราะนักคิดที่ดีอาจคิดงานที่แย่ที่สุด
ให้กลับกลายเป็นงานที่ดีที่สุดได้
เพราะความคิดดีๆมันชอบที่จะแปลกแตกต่างกว่าความคิดปกติๆ

10.มีเวลาอยู่กับตัวเอง
: ก่อนนอนให้หยิบกระดาษปากกาแล้วเขียน
วันนี้เราทำอะไรผิดพลาดไปบ้าง
แล้วอีกหน้าเขียนว่าพรุ่งนี้เราจะทำอะไรบ้างหรือทำอะไรให้ดีขึ้นได้บ้าง

i am number vii   |   moggy sonata

::.140460.:: || แง่งามของการเริ่มต้น ||

::140460::

ความสวยงามของความรัก ทำให้มุมมองต่างๆเปลี่ยนแปลงไป

..ความรู้สึกแรกที่สัมผัสเสียง

โดยการส่งข้อความเสียงสั้นๆเพียง 2-3 วินาทีเท่านั้น

คำที่ส่งออกไปคือ "แน่ใจเหรอครับคุณ___"

แต่อนุภาพของมันกลับส่งผลกระทบต่อความรู้สึกมหาศาล

..จึงเกิดเป็นความขวยเขิน ความสุข ความยิ้มแก้มปริ เกิดผลกระทบต่อร่างกาย

ทำให้เกิดความรู้สึกดีๆ หัวใจพองโต ❤

..บางครั้ง แค่เราปรับมุมมองเล็กๆบางอย่าง โลกทั้งใบก็เปลี่ยนไป

..จากโลกใบเดิมทึมๆเทาๆเหงาๆเศร้าๆ

เริ่มค่อยๆมีสีสันเหมือนการแต่งแต้มสีชมพูจากจานสีด้วยพู่กัน

ค่อยๆระบายโลกใบนี้ให้สวยงามดังเดิม

..ขอบคุณที่ผ่านเข้ามานะ^^

..ขอบคุณที่ทำให้เกิดความรู้สึกดีๆกับความรักอีกครั้ง^^

..ขอบคุณที่ทำให้หัวใจพองโตเพราะความเขิน^////^

i am number vii   |   moggy sonata

::.110460.:: || วันเวลาไม่เคยรอคอยใคร ||

สวัสดีความทรงจำ!

::110460::

วันนี้เป็นวันอันแสนเรื่อยเปื่อย และร้อนมากมายเชียวหล่ะ 

การที่เราว่างพอที่จะคิดถึงใครสักคน 

คงเป็นเรื่องที่ทรมานมาก 

บางเวลาฉันเลยไม่อยากที่จะมีใครในหัวใจเลย 

เคยเป็นมั๊ยเบื่อการเริ่มต้นใหม่ 

ไม่ว่าเรื่องอะไรทำไมฉันต้องกลัวการเริ่มต้นใหม่ด้วยน้าา 

ไม่กล้าพอล่ะสิ่..

อืม คงใช่ บางทีความกลัวมันครอบงำจิตใจเบื้องลึกของฉันมากเกินไปแล้ว

ต้องมีสักวันที่ฉันลุกขึ้นมาปฏิวัติตัวของฉันเอง 

ก่อนที่ทุกอย่างในปัจจุบันกลืนกิน ตัวตนของฉันไป 

แต่..

มันคือวันไหน ถ้าไม่ใช่วันนี้  ที่จะลุกขึ้นมาเปลี่ยนแปลง

ถ้าไม่เริ่มทำวันนี้แล้วจะเริ่มวันไหน ฮ่ะ

ลองถามตัวเองในคำถามเดิมๆหลายรอบ

การคุยกับตัวเองทำให้เรารู้ว่าตัวเราต้องการอะไร

อย่าไหลไปตามสิ่งรอบๆตัว

เธอเรื่อยเปื่อยแบบนี้ไปวันๆนานแค่ไหนแล้ว

มันนานพอไหมที่เธอจะลุกขึ้นมาเปลี่ยนแปลงบางอย่าง

และบางอย่างนั้นมันอาจเปลี่ยนแปลงอนาคตของเธอ

แต่ฟังฉันนะ

ถ้าเธอปล่อยมันผ่านเลยไป

มันก็จะวนลูปเดิมๆ

ซ้ำไป ซ้ำมา ซ้ำซากอยุ่แบบนี้ไปเรื่อยๆ

พอหรือยัง..

กับ..อะไรเดิมๆ

กับ..ความเบื่อหน่ายในทุกๆวัน

กับ..การไม่เริ่มต้นทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันสักอย่าง

พอ..หรือยัง.....แกลองถามตัวเองดู

**เพราะวันเวลามันไม่เคยรอคอยใคร แน่ใจแล้วหรือที่จะปล่อยวันนี้ให้ผ่านไปโดยไร้จุดหมาย**

i am number vii   |   moggy sonata